nie mogę się z Tobą zgodzić, że Pamiętnik nie wzbudza żadnych uczuć.Po projekcji filmu czułam się jak po zjedzeniu 10 kg różowej waty cukrowej.Mdliło mnie i czułam się niedobrze:(

:) A we mnie nawet mdłości nie wzbudził, zupełnie nijaki... Szkoda Goslinga.

szkoda, szkoda,trzeba zapomnieć o tym niechlubnym epizodzie w jego karierze.
Świetny był jako Willy we Fracture

Genialnie zagrał Willy'ego, rzeczywiście, a razem z Hopkinsem stanowili niesamowitą parę ekranowych oponentów... Moim zdaniem zresztą Ryan zdystanswoał Tony'ego. Doskonałą kreację stworzył również w "Stay" Forstera...

Ale przecież Gosling ma jeszcze jedną rolę na swoim koncie obśmiania wartą, zdaje się, że grał młodego Herkulesa w serialu TV :D

Niestety, nie mogę zgodzić się z opiniami zamieszczonymi powyżej.
Moim zdaniem "Pamiętnik" to bardzo zgrabnie zrobiony melodramat, opowieść o miłości po grób wzbogacona świetną muzyką i dobrymi zdjęciami.
McAdams świetnie wykreowała postać Allie, wrażliwej i czarującej dziewczyny z "dobrego domu".
Również Gosling świetnie spisał się w roli Noah. Był zimny i obojętny? Logicznie rzecz biorąc obojętność to całkiem uzasadniona postawa w stosunku do kobiety, z którą nie miało się kontaktu przez siedem lat. W odniesieniu do pierwszej części filmu, czyli opisu letniego zakochania głównych bohaterów, stwierdzenie, że "nie było między nimi iskierek" jest zupełnie bez pokrycia, jak również to, że w scenach kłótni nie było emocji.
Dodatkowo w "Pamiętniku" możemy oglądać grę tak znakomitej amerykańskiej aktorki, jaką jest Gena Rowlands, oraz równie znamienitego James'a Garner'a. Patrząc na nich można było wyczuć tę niezmienną od lat miłość, poświęcenie i wierność Duke'a, zagubienie Allie. Kreacje stworzone po prostu pięknie i autentycznie, nie sposób nie było się zamyślić nad istotą prawdziwej miłości, nad możliwością jej istnienia i nad tym, jak piękną wartością w dzisiejszym, zimnym świecie ona jest.

To, czy film wzrusza, czy nie jest kwestią wrażliwości i spojrzenia na życie. Wydawało mi się, że temat śmierci zawsze w jakiś sposób porusza, a jeśli jest to śmierć przypieczętowana prawdziwą i trwałą miłością- tym bardziej. Widocznie jednak tak nie jest.

Może i śmierć by mnie poruszyła, ale tak się nie stało, bo przewidziałem całą historię po kilku pierwszych scenach i nic mnie nie zaskoczyło.
Dodatkowo w sam gatunek melodramatu wpisane jest nadęte i moralizujące podejście do miłości. Ale niestety, ja żadnej miłości na ekranie nie widziałem. O wiele lepszy obraz różnych odcieni tego uczucia mamy w lekkim i z założenia mniej patetycznym, a jednocześnie bardziej realistycznym obrazie - "To właśnie miłość".

Osobiście oglądając film staram skupić się na przebiegu fabuły,
nie nad obmyślaniem zakończenia, nawet jeśli jest ono oczywiste.
To psuje całą przyjemność oglądania:]
Osobiście lubię melodramaty, choć doskonale zdaję sobie sprawę,
że uczucia, szczególnie miłości, są w nich często
(ale zdecydowanie nie zawsze- myślę, że generalizacja to operacja,
z której płyną tylko uproszczenia) idealizowane, pozbawiane wszelkich
skaz i złych stron.
Ale ja przypisuję kinu rolę hmm.. odrywającą od rzeczywistości.
Szukam więc z reguły obrazów mniej realistycznych- świat realny
z całym dobrodziejstwem inwentarza mam na co dzień.
Wracając i kończąc temat "Pamiętnika"- kto co lubi.
Pozdrawiam:]