Twój komentarz to czysta poezja-przepiękne..naprawdę.Ten film bardzo mocno mnie poruszył,chciałabym też zwrócić uwagę na wątek w jaki sposób ci młodzi ludzie spędzali czas,byly to zabawy,tance,lody,plywanie i prawdziwe (mówiąc masłem maślanym) przeżywanie życia,teraz mlodziez juz taka nie jest chociaz sama teoretycznie sie do niej zaliczam,dla dziewcząt najważniejsze są "melanże" i nowe kiecki a dla facetów panienki,które można przelecieć...a moze to tylko film zostal przedstawiony tak idyllicznie,nie mniej jednak ja ciagle marze o tym,ze spotkam w swoim zyciu kogos takiego z ktorym bede sie rozumiala i ktory bedzie dawal mi sile do zycia,tak jak Noah dawal Alii..przecudowna historia,mam nadzieje,ze kazdemu z nas - bogatemu,biednemu,grubemu ,chudemu czy bóg wie jakiemu jeszcze sie to przytrafi i ze bedac starszymi ludzmi bedziemy te chwile wspominac z lezka w oku przy cieplym kominku na bujanym fotelu :) marzenie..

Obawiam się, że jednak takie są dzisiejsze czasy. Wystarczy spojrzeć wstecz, zapytać babcie, dziadka jak to kiedyś było. Młodzież miała mnóstwo zainteresowań, spędzała czas w taki sposób jaki jest właśnie przedstawiony w filmie. I ludzie mieli przede wszystkim dużo kultury osobistej. Warto zauważyć, że Noah, mimo iż pochodził z "niższej sfery społecznej" był niezwykle szarmancki, kulturalny, traktował Allie jak damę. A dziś? Takich mężczyzn ze świecą szukać, ale cóż się dziwić, kiedy młode dziewczyny są takie, a nie inne. Nie chce generalizować, bo wiele jest również normalnych osób, ale w dzisiejszym świecie tacy ludzie nie mogą się odnaleźć. No i kiedyś istniało coś takiego jak miłość do grobowej deski, małżeństwo miało swoją wartość, bo raz zawarte było na całe życie. Nie było tylu rozwodów i zdrad co teraz. W dzisiejszych czasach rozstania przychodzą ludziom z łatwością i jest to, z pewnością, wina otaczającej nasz rzeczywistości.

to co piszesz ..to popyt na tzw "sukinsynów" :) to jest głębsza sprawa... natura działa tak, że eliminuje tych, którzy się nie dostosują.. jeżeli bycie dobrym człowiekiem, z zasadami, i kulturą nie jest w cenie, to zaginie to....cechy te nie będą warunkować przetrwania gatunku.... Mimo to, wydaje się, że najlepsze połączenie, to pewność siebie, spontaniczność i kultura osobista na dobrym poziomie

Macie rację. Co do spędzania czasu, dziś teoretycznie też można to robić, ale świat się zmienił, tylko internet, komórki i gadanie o gadżetach... Chociaż Allie była wtedy na wakacjach i dlatego była taka beztroska i spontaniczna, mówiła Noah jak wygląda jej normalny dzień... nasze też tak wyglądają, ciągle się śpieszymy i zapominamy o takich prostych przyjemnościach jakie pokazane były w filmie. Mało tego, wg mnie oni byli w idealnym wieku, bo im ma się mniej lat tym łatwiej o 'czystą', prawdziwą miłość, z wiekiem coraz bardziej kalkulujemy, patrzymy na znajomych itp.

Ale spotkać tą odpowiednią osobę w tamtych czy dzisiejszych czasach to jest prawdziwy dar od lasu. I życzę tego każdemu, a zwłaszcza każdej kobiecie. Żeby spotkała mężczyznę, który będzie o nią walczył i zrobi dla niej wszystko. Tak jak Noah, poczynając od wyremontowania dla niej wymarzonego domu z pokojem, w którym mogła malować i spełniać się, a skończywszy na czytaniu pamiętnika, żeby choć na chwilę móc ją wziąć w ramiona. To takie proste, prawdziwe i piękne.

nie jednego takiego, dziewczyny spotykają, tylko wtedy istnieje szansa, że zostaną olani na rzecz tego, który niewiele zrobi [niedostępność] ;) tak to już jest :P nie ma reguły

Dobrze napisane.
Przypomina mi się zdjęcie z parą staruszków spacerujących i trzymających się za ręce. Na dole zdjęcia podpis: spytano kiedys staruszków jak wytrzymali ze soba 50 lat, oni odpowiedzieli- bo widzi pan, urodzilismy sie w czasach, kiedy jak cos sie pospulo to sie naprawialo, a nie wyrzucalo do kosza.

Zgadzam się ze wszystkimi powyższymi wypowiedziami. Nic dodać, nic ująć. Znaleźć taką miłość jak Noah i Allie- największe moje marzenie. Nie pieniądze, sława, kariera. Tylko miłość i drugi człowiek się liczą, żadne materialne rzeczy nie są w stanie ich zastąpić nawet w połowie. Film przepiękny! I te proste, codzienne gesty Noah i Allie jako staruszków- to, jak on o nią dba i jak wciąż ją kocha. OMG, poezja. Ten film jest tak samo wzruszający jak ''Szkoła uczuć'', który mogę oglądać po tysiąc razy. I tak nawiasem mówiąc, oba filmy są adaptacjami książek tego samego autora, Nicholasa Sparksa ;)

Taaaa, ale ty jestes wrazliwy... Nie wspomniales o tym, ze gdyby ta para staruszkow to byli Żydzi to bys ich do pieca wrzucil. Falszywy kretyn.

hahah czosnkowe zydkowe lobby znow robi smierdzacy syf na forum, idz potancz z polanskim zydowskim pedofilem, a potem daj ponownie glos debilko.

Niestety te czasy juz minely i takich ludzi i podejscia do zycia juz nie ma. Teraz tylko debilizm i walka kto zrobi z siebie wiekszego klauna ten wygrywa.

Ja do tej pory ryczę jak bóbr (właśnie przed chwilą go obejrzałam). Widzę, że nie tylko mnie brakuje osoby, z którą więcej bym przeżywała i doświadczała niż tylko miała. Nie wiem, czy moja wypowiedź jest w pełni zrozumiała, ale chodzi mi o to, że dla mnie ważniejsza jest radość ze wspólnie robionych rzeczy, wspólnego doświadczania niż tylko takie prozaiczne bycie ze sobą, gdzie każdy zajmuje się sobą. W tym filmie jest pokazana chyba najdoskonalsza miłość (nie idealna, bo takich nie ma, ale taka, która trwa wiecznie), nie przypominam sobie innego takiego filmu. Ogólnie podchodzę sceptycznie do melodramatów, bo nie lubię taniego wyciskacza łez, ale to jest chyba najlepszy melodramat, jaki w życiu widziałam i który naprawdę wzrusza a nie tylko stara się to robić.

Ja mimo ze jestem mezczyzna to po obejrzeniu tego filmu w sobote tez plakalem. Ogladalem ten film juz 3 raz, ale poprzednie dwa byly z moja byla partnerka. Dobil mnie najbardziej fakt ze nasza milosc taka byla. Zawsze smialismy sie ze film jest o nas i ze my tak samo gwaltownie sie klocimy, ale i od razu godzimy. Zawsze uwazalem ja za moja druga polowke i ona mnie tez. Nie moglismy bez siebie zyc. Kochalem ja nad zycie. Ale niestety po kilku latach sie rozstalismy. Oboje mamy nowych partnerow, ale mimo ze od tego czasu minely juz 2 lata, to dalej nie moge o niej zapomniec. Po obejrzeniu filmu w sobote zdalem sobie sprawe, ze cholernie za nia tesknie i dalej ja kocham. Strasznie mnie to przybilo i nie moge dojsc do siebie. Film przypomnial mi wszystko co pomiedzy nami bylo. Tylko ze nasza historia nie skonczyla sie powrotem do siebie tak jak w filmie:( Teraz boje sie ze dalem odejsc milosci mojego zycia i nigdy juz nie bede taki szczesliwy.

Może jeszcze nic straconego, może ona czuje to samo co Ty? Przecież oni też znaleźli sobie nowych partnerów (ona już była pewna, że kocha tylko tego bogatego) a jednak wrócili do siebie. Może z Wami będzie tak samo :) Powodzenia! Trzeba walczyć o prawdziwą miłość :)

facet leć do niej i to szybko, kobiety nie lubią robić pierwszego kroku. Jak nie spróbujesz, będziesz żałował do końca życia. Powodzenia !!!

nie chodzi o to, że nie lubią, tylko boją się odrzucenia. W tej kwestii są bardziej tchórzliwe niż mężczyźni. Tak jest wygodniej - nie ryzykować. Wykorzystują ogólną zasadę, że to mężczyzna powinien przejąć 1szy inicjatywę. Pewnie dzięki tej zasadzie jest na świecie trochę starych panien ;)

pewnie Ciebie kusi się do niej odezwać, ale jest aż 50% szans, że ona o Tobie w ogóle nie myśli i obecnego kocha nad życie... Ale tak jak radzą poprzednicy.. swoich uczuć nie należy się wstydzić, nawet jeśli nie ma się pewności - zaryzykuj i sprawdź....Najgorzej to nic nie zrobić.....hmm w jakie ja tematy wchodzę na filmweb, nie poznaje siebie. Generalnie kinoman ze mnie i nie umiem się opanować - czasem muszę coś skomentować ;)

Nie czytam dalej bo punkt #1 to: MIŁOŚĆ SIĘ BUDUJE, a nie szuka. Jak zaczniesz od tego, to się wypowiedz.

Jeśli mam taką ochotę to będę się wypowiadać. Może i miłość się buduje, ale najpierw trzeba spotkać/znaleźć odpowiednią osobę, z którą to całe budowanie w ogóle będzie możliwe. Znam mnóstwo przypadków, kiedy ludzie zakochują się w sobie od pierwszego wejrzenia.
Sądzisz, że wystarczy poznać pierwszą lepszą osobę, która nie będzie ani atrakcyjna fizycznie, ani inteligentna, ani interesująca i "zbudować" z nią miłość. To tak nie działa.

Jeśli ktoś wzbudza twoje zainteresowanie, i w drugą stronę jest podobnie, to reszta stoi przed wami otworem. To chciałem powiedzieć. A o spotkanie kogoś takiego naprawdę nie jest trudno jeśli tylko ma się wysokie standardy i mierniki moralne. Wtedy trafisz na podobną osobę która odwdzięczy ci się podobnym traktowaniem. Wiem jak działa bo od lat buduję szczęśliwy związek z mądrą kobietą. I bardzo się od siebie różniliśmy. Ale to nie jest żadne kryterium. I to nie była miłość od pierwszego wejrzenia, bo logicznie reasumując - taka nie istnieje. Może istnieć zauroczenie, fascynacja od pierwszego wejrzenia. Ale nie miłość. Miłość to określenie szczególnej więzi i ogromnego uczucia. Takie rzeczy nie rodzą się w kilka sekund. Dużo o tym mówić.

Masz racje, ale wg. mnie potrzebna jest jeszcze ta iskra, która nie zdarza się często. Po prostu będąc z tą osobą serce wali jak oszalałe. Wiem, że nazwiesz to zauroczeniem czy też fascynacją, ale dla mnie nie wszystko da się tak logicznie wytłumaczyć i określić terminami. Po prostu uważam, że ludzie są sobie przeznaczeni, jak dwie połówki jabłka. Wiem, że to historia jak z filmu, ale to pewnie dlatego, że jestem kobietą :)

Nie, nie mówisz głupio. Mnie po latach szalenie zażyłej znajomości też bije serce na widok ukochanej osoby. I wiem że tak jest z wzajemnością. Ale tak jest własnie wtedy gdy miłość się buduje i cały czas nad nią pracuje. Wtedy motylki w brzuchu nigdy nie znikną. To podekscytowanie itd. Ono się pojawia też przy zauroczeniu też - to prawda, i jeśli liczysz że to ma związek z miłością to się mylisz. To emocje które mają cię popchnąć do dalszej znajomości żeby tę miłość zacząć budować. Wtedy powierzchowna fascynacja i ekscytacja zamienia się w wewnętrzne wzbudzenie i ścisk serca, i nigdy nie minie jeśli nie przestaniesz dorzucać do "ognia".

dobrze napisane :-) niektórym ludziom się wydaje, że miłość to takie perpetum mobile, wystarczy trafic na swoje przeznaczenie (cokolwiek to znaczy) zakochać się, i będzie trwac w nieskończoność, sama z siebie. A nic nie trwa wiecznie, jesli się o to nie dba, zwłaszcza tak delikatna rzecz jak miłość. A ludzie sa leniwi i nie dbają o to, co mają, więc nawet największa miłość ostygnie po latach, wśród trosk dnia codziennego, których przecież więcej, niż miłosnych uniesień.

Bingo bracie! Trzymaj tak dalej! ;)

ładne :)

Mam mieszane uczucia co do stwierdzenia, ze druga polowka jest sensem zycia. Bo gdy jej nie ma, to co, zycie jest bez sensu? fajnie jest miec z kim dzielic zycie, ale uzaleznianie sie w taki sposob od drugiej osoby, ze zycie bez niej traci, prowadzi do nieszczescia. Czlowiek moze bys szczesliwy, bedac samym, bo bycie samym wcale nie oznacza bycie samotnym. Sa ludzie, ktorzy sa sami z wyboru i dobrze im z tym.

Zależy od punktu widzenia. Ja akurat ośmieliłam się tak stwierdzić, natomiast każdy mieć własne zdanie, własne priorytety i źródła szczęścia w życiu.

no pewnie, że zależy, ale własnie o tym piszę, że nie należy uzależniać swojego szczęścia od drugiego czlowieka, bo możemy być nieszczęśliwi na własne życzenie :-) czyli lepiej ten punkt widzenia mieć bardziej elastyczny. Mam nadzieję, że się nie obruszyłaś tym, iż zakwestionowałam co napisałaś? :-) Uwielbiam takie melodramaty, ale na zycie patrzę bardziej realistycznie, bo ono zwykle odbiega od filmowych wzruszeń, na których powielany jest mit pod tytułem "są sobie przeznaczeni".

No tak tylko we wszystkich filmach miłość kończy się na... i żyli długo i szczęśliwie. A potem zaczyna się szara codzienność, kierat i już trudno o taki poryw serca. A jak pojawią się dzieci jest jeszcze ciężej bo nie ma czasu na związek... Ale tego w filmach nie pokazują. Pamiętam, że moja pierwsza miłość to była totalna fascynacja. Byłam tak oszołomiona tym uczuciem, że kiedy nie było go przy mnie czułam fizyczny ból. Ale to przy obecnym mężu trafił mnie przysłowiowy "piorun", choć musieliśmy czekać na siebie jeszcze kilka lat... było warto bo jestem szczęśliwa i spełniona czego i Wam życzę.

Choć było to ponad trzy lata temu - opowiesz coś więcej? :)